- хушгузаронӣ
- [خوش گذراني]бо хоҳишу хушӣ гузаронидани зиндагӣ, вақт
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
айш — [عيش] а. ҳаёти хушу хурсандона; кайфу сафо ва беғамӣ, хушгузаронӣ, ишрат: зикри айш – нисфи айш (мақ.); айшу ишрат // айшу нишот кайф, ҳузуру ҳаловат; хурсандиву хушҳолӣ; айш кардан кайф кардан, роҳату ҳузур кардан; ба айши касе халал расондан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
айшгоҳ — [عيش گاه] маҳал ва макони хушгузаронӣ, ҷои айшу ишрат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
айшсоз — [عيش ساز] хушдилу шодмон ё хушгузарон, созмондиҳандаи айшу тараб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
айшсозӣ — [عيش سازي] созмондиҳии амали айшу ишрат, хушгузаронӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
айшталаб — [عيش طلب] талабгори хушгузаронӣ, он ки барои айшу ишрат кӯшиши тамом дорад, ҷӯёи кайфу сафо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
айшхона — [عيش خانه] ҷои хушгузаронӣ бо бодагусориву созу суруду рақс … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маишат — [معيشت] а 1. зисту зиндагонӣ, рӯзгор; тарзи зиндагонӣ; асбоби маишат васоили зиндагонӣ, он чи барои рӯзгузаронӣ лозим аст 2. он чи ба воситаи он зиндагонӣ мекунанд (аз қабили хӯрок, пӯшок ва ғ.); маош; маишати касеро таъмин кардан васоили… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маишатпарастӣ — [معيشت پرستي] маишатпараст будан; дӯстдори хушгузаронӣ ва фароғату осоиш будан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хушмаош — [خوش معاش] кит. он ки аз лаззатҳои дунё баҳравар аст, хушгузарон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ